در جامع‌ترين تعاريفي كه براي ادبيات ذكر شده، اهميت ادبيات نسل‌هاي گذشته هيچ گاه از نظر دور نبوده است. اين ارتباط با گذشته نشان دهنده‌ي نقش ادبيات در آينده است. در واقع ادبيات هر قوم با حمل ميراث گذشتگان ضمن ساخته شدن و ساختن، بر آينده نيز تاثير قطعي مي‌گذارد. در اين ميان ادبيات كودك نيز از اين قاعده‌‌ي كلي مستثني نيست. با نگاهي به تاريخ ادبيات كودكان در ايران، مخصوصاً در قرون اوليه پيدايش آن، خواهيم دانست كه تعليم و تربيت به عنوان اولين و مهم‌ترين وجه، مورد توجه اديبان، نويسندگان و داستان سرايان ايراني بوده است. آموزه‌هاي ديني و اخلاقي كه در سطحي بسيار وسيع در ادبيات كودك ملحوظ است شاهدي بر اين مدعاست. اكنون بعد از تحولات جهاني كه نتيجه‌ي آن «كودك محوري» و توجه به رغبت‌ها و لذت‌هاي كودك در امر تربيت بوده است؛ باز هم مي‌توان اثر عميق و متقابل تعليم و تربيت و ادبيات كودك را ديد. در سال‌هاي اخير آثار برجسته‌اي در اين زمينه از روي متون و اشعار گذشتگان بازآفريني شده كه علاوه بر توجه به علايق و سلايق كودكان، جنبه‌ي تربيتي آثار ادبي نيز در حد وسيع و قابل قبولي مورد نظر بوده است. مجموعه كتاب‌هاي «قصه‌هاي خوب براي بچه‌هاي خوب» از بهترين نمونه‌هايي است كه با توجه به نياز كودكان امروز، از ادبيات كهن ايراني در زمينه‌هاي تربيتي سود فراوان جسته است.
کلید واژگان :تعليم و تربيت، ادبيات كهن، ادبيات كودك
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک