تبیین و سنجش نابرابری توزیع خدمات عمومی در مناطق روستایی گرم و خشک (مطالعه موردی :مناطق روستایی استان¬های سیستان و بلوچستان، هرمزگان و یزد)

بی شک شكوفايي يك سرزمين در جامعه ایی محقق می شود كه همه افراد در دسترسي به فرصت ها، بروز خلاقيت ها و پرورش استعدادها از شانسي برابر برخوردار باشند و در سايه نابرابري هاي اجتماعي-اقتصادي يحتمل نمي تواند به انجام برسد. چرا که توزيع نابرابر منابع و عدم دسترسي به امكانات عمومی و خدمات زيربنايي می¬تواند بسياري از ناهنجاري هاي اجتماعي و رواني را بوجود آورد و زمينه تضاد و رقابت در جامعه را ايجاد نماید. از آنجا که تعادل در دسترسي به زيرساخت هاي اجتماعي- اقتصادي در ميان افراد يك جامعه مي¬تواند شاخص مناسبي براي ارزيابي ميزان توسعه آن جامعه باشد، لذا این پژوهش سعی دارد با هدف سنجش نابرابری توزیع خدمات عمومی در مناطق روستایی استان های گرم و خشک، با تکیه بر مطالعات اسنادی- کتابخانه¬ایی و با روشی تحلیلی- توصیفی با استفاده از نرم¬افزار آماری Excel و مدل ضریب پراکندگی نسبت به تجزیه و تحلیل اطلاعات 92 دهستان که بصورت تصادفی سیستماتیک از استان¬های سیستان و بلوچستان، هرمزگان و یزد، بعنوان جامعه آماری انتخاب گردیده¬اند و با عنایت به مولفه های عمومی آمارنامه¬های سرشماری عمومی نفوس و مسکن (زیرساختی، بهداشتی، ارتباطی) طی مقاطع 1365، 1375، 1385 بپردازد. یافته¬ها ضمن صحه بر توزیع ناموزون فضایی در استان¬های یاد شده، نشان می دهد طی مقاطع ذکرشده، بیشترین ضریب پراکندگی در دسترسی به خدمات عمومی در مناطق روستایی استان سیستان و بلوچستان و مناسب ترین توزیع در مناطق روستایی استان یزد می باشد. نتایج همچنین حاکی از آن است که در بین مناطق مورد مطالعه، بیشترین ميانگين دسترسي به خدمات در مناطق روستایی استان یزد و کمترین میزان دسترسی به فرصت¬ها در روستاهای استان سیستان و بلوچستان وجود داشته است. اين مهم نيازمند بازنگري دقيق، سازماندهي مجدد راهبردها و برنامه ريزي منسجم و منظم مسئولين امر در راستاي تحقق عدالت اجتماعي، دسترسي يكسان به فرصت ها و بهبود وضعيت مناطق محروم مي باشد.

دسترسی، فرصت ها، خدمات عمومی، مناطق روستایی گرم و خشک