بعد از انقلاب صنعتی بود که به دلیل هجوم شتابان جمعیت به سمت شهرها، مشکلات عدیده‌ای برای شهرها به وجود آمد و لزوم برنامه‌ریزی و ارائه روش‌ها و مدل‌هایی در جهت انتظام شبکه شهری برای کاهش و ساماندهی مشکلات نوظهور، بیش از پیش احساس شد. کشور ایران نیز به تدریج و متأثر از این رخداد جهانی دچار مشکلات اجتماعی- فرهنگی در اداره شهرها شد. يافتن عوامل ناشي از اين رخداد و همچنين ارائه راهكار در جهت كاهش وضعيت نامطلوب موجود و حركت به سمت تعادل در توزيع جمعيت و فعاليت، از مهمترين دغدغه‌هاي برنامه‌ريزان و مديران شهري مي‌باشد. در این پژوهش با ارزیابی سطح برخورداری از امکانات شهري در نقاط شهری استان یزد، چگونگی ارتباط وضعیت سطح ارائه خدمات و امکانات شهری با وضعیت جمعیتی و به تفکیک نقاط شهری، مورد بحث و بررسی قرار داده شده است. تحقیق حاضر از نظر نوع تحقیق، توسعه ای- کاربردی و از نظر روش بررسی آن توصیفی- تحلیلی بوده است. اطلاعات موردنیاز پژوهش با استفاده از مطالعات کتابخانه‌ای، اسناد مرکز آمار ایران، سالنامه‌های آماری و انجام مصاحبه تهیه و گردآوری شده است. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات و رسیدن به نتایج کاربردی، از مدل تاکسونومی عددی و مراحل تحلیل عددی استفاده شده است. نتایج به‌دست‌آمده حکایت از تأثیر نسبتاً زیاد سطح برخورداری از امکانات و خدمات ارائه شده در نقاط شهري در توزیع متوازن جمعیت دارد. به گونه‌ای که شاخص‌های مرتبط با امکانات و خدمات شهری، تا سطح قابل‌قبولی می‌توانند در جذب جمعیت در نقاط مختلف، جلوگیری از مهاجرت و تمرکززدایی نقش مؤثر ایفا نمایند.
کلید واژگان :توسعه پايدار، خدمات شهري و رفاهي، شبکه شهری، تاکسونومی عددی
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک