الگوی گسترش نانوپلانکتون های آهکی در شرایط فراچاهش غرب جاسک

در این پژوهش، 48 نمونه از رسوبات سطحی غرب جاسک مطالعه شده و الگوی گسترش نانوپلانکتون های آهکی در شرایط فراچاهش به وجود آمده در این منطقه بررسی شده است. گونه غالب در این بررسی، Gephyrocapsa oceanica می باشد و گونه های دیگر با الگوی گسترش خود در رسوبات مورد مطالعه، مانند Helicosphaera carteri، Calcidiscus leptoporus، Gephyrocapsa muellerae، Gephyrocapsa ericsoonii، Coccolithus pelagicus، Emiliania huxleyi و Braarudosphaera bigelowii، فاکتورهای محیطی توده های آب را منعکس می کنند. گونه G.oceanica با فراوانی بالا، نشان دهنده افزایش موادغذایی، افزایش کلروفیل و ته نشینی در یک دریای حاشیه ای بوده که در عرض های جغرافیایی پایین و مناطق کم عمق شکل گرفته است. حضور گونه H.carteri در رسوبات سطحی غرب جاسک نشان دهنده این واقعیت است که حوضه مذکور، دارای شرایط یوتروفیک، دمای تقریبا بالا و کلروفیل بالا می باشد. گونه های G.ericsonii، G.muellerae و C.pelagicus با فراوانی بسیار پایین در نمونه های مورد مطالعه، نشان دهنده نهشته شدن رسوبات مذکور در عرض های جغرافیایی پایین و آب و هوای گرم می باشند. گسترش موفوتایپ A گونه E.huxleyi آب و هوای گرم و عرض جغرافیایی پایین را برای منطقه مورد مطالعه تایید می کند. حضور کم C.leptoporus در رسوبات سطحی غرب جاسک موید این مطلب است که حوضه مذکور جزء حوضه های گرم با پروداکتیویتی بالای نانوپلانکتون های آهکی است. با توجه به فراوانی و گسترش کم گونه B.bigelowii که به صورت نادر در نمونه ها مشاهده شده است، شوری بالا را در منطقه مورد مطالعه نشان می دهد. ...

نانوپلانكتونهاي آهكي، فراچاهش، مواد غذايي، غرب جاسك.