در عصر مشروطه با ایجاد تحوّلات اجتماعی، تغییر ساختار سیاسی و در نتیجه شکل‌گیری گفتمان تازه‌ای با محوریّت اندیشه‌ها و دغدغه‌های سیاسی- اجتماعی، ادبیات و به‌ویژه شعر فارسی نیز جریان تازه‌ای یافت. "تمثیل" به‌عنوان یکی از شیوه‌های بلاغی تصویرپردازی، به‌ویژه دربیان مفاهیم عرفانی و رمزی و نیز اندیشه‌های اخلاقی در طول تاریخ ادب فارسی رواج و سابقه‌ی بسیاری دارد که در اشعار پروین علاوه بر این موارد در عرصه‌ی مفاهیم اجتماعی و سیاسی نیز وارد شده‌است. پروین اعتصامی تحت تاثیر گفتمان رایج عصر خویش، با بازآفرینی تمثیل به عنوان یکی از ظرفیت‌های ساختار روایی در اشعارش، شیوه‌ی هوشمندانه‌ای پدید می‌آورد و با بهره گیری آگاهانه از شکل‌های مختلف این شیوه‌ی روایی از اختناق و فشار حاکم بر عصر رضاشاهی می‌گریزد. با توجّه به کاربرد فراگیر و گسترده‌ی تمثیل در اشعار او، نگارنده در این پژوهش، نوع، ساختار، کارکردها و نیز حوزه‌های دلالت معنایی و مضمونی تمثیل را در شعر پروین اعتصامی مورد توجه قرار داده که با تکیه بر شیوه‌ی تحلیلی- آماری مورد بررسی قرار گرفته است.
کلید واژگان :پروین اعتصامی، شعر، تمثیل و تمثیل پردازی.
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک
جزئیات مقاله
- کد شناسه : 6143412561213901
- سال انتشار : 1393
- نوع مقاله : مقاله کامل پذیرفته شده در کنفرانس ها
- زبان : فارسی
- محل پذیرش : انجمن ترویج زبان و ادب فارسی(به میزبانی دانشگاه پیام نور بجنور)
- برگزار کنندگان : دانشگاه پیام نور بجنورد
- تاریخ ثبت : 1394/03/22 20:43:32
- ثبت کننده : مریم محمودی نوسر
- تعداد بازدید : 397
- تعداد فروش : 0