در این مقاله به معرفی روش های بازیافت روسازی (بازیافت سرد، بازیافت گرم) پرداخته شده است و با روش سنتی که در حال حاظر نیز مورد استفاده قرار می گیرد، مقایسه شده است. از مزایای اصلی بازیافت این است که روسازی های تخریب شده ی موجود، ضمن تراشیده شدن بطور همزمان با مواد تثبیت کننده، مخلوط شده و در همان مسیر مورد مجددا مورد استفاده قرار می گیرند، یعنی در واقع روسازی راه ها بدون نیاز به استفاده از مصالح جدید به مقاومت مورد نظر در طراحی می رسند. با توجه به افزایش قیمت قیر در ایران و جهان استفاده مجدد از مصالح آسفالت به خصوص قیر به صرفه تر از اجرای مجدد آن است. هدف از این مقاله کمک به گسترش و ترویج اجرای بازیافت آسفالت و بررسی روش های مختلف بازیافت آسفالت و انتخاب روش بهینه با در نظر گرفتن مقایسه اقتصادی می باشد. استفاده از روش پیشنهاد شده در بازیافت آسفالت
می تواند به توسعه پایدار شهری بیانجامد و راه را برای نسل های آینده باز کند.
