ارزیابی پارامترهاي كمي و كيفي دو رقم کم محصول برنج تحت سيستم‌هاي زراعي

اين آزمایش به صورت کرت‌های‌ خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پژوهشي واقع در شهرستان نكا در سال 1390 اجرا شد. دو رقم کم محصول سنگ طارم و طارم هاشمي به عنوان عامل اصلي و سيستم‌هاي كاشت رايج منطقه (سنتي)، بهبود يافته و سيستم نوين كاشت يا SRI (تلفيقي از سيستم بهبود يافته و اكولوژيك) به عنوان عامل فرعي بودند. نتايج نشان داد بيشترين غلظت نيتروژن دانه، غلظت نیتروژن کاه، غلظت پتاسیم کاه، سلولز و لیگنین برای رقم طارم هاشمی و حداکثر عملکرد کاه معادل 83/7478 کیلوگرم در رقم سنگ طارم به دست آمد. بالاترين غلظت نيتروژن دانه و عملکرد دانه معادل 3736 کیلوگرم تحت سیستم SRI و بیشترین غلظت نیتروژن کاه، غلظت پتاسیم کاه و غلظت لیگنین در سیستم سنتی مشاهده شد. حداقل عملکرد دانه معادل 3180 کیلوگرم به علت کاهش غلظت نیتروژن دانه و غلظت پتاسیم دانه در سیستم سنتی تولید شد. کمترین غلظت سلولز تحت سیستم بهبود یافته و بیشترین میزان آن تحت SRI و سنتی حاصل شد. بنابراين سيستم SRI به علت افزايش غلظت نيتروژن و پتاسيم دانه و عملکرد دانه سيستم كاشت مناسب بود.

برنج، سلولز، سيستم کاشت، صفات کیفی، لیگنین.