بررسی تطبیقی نظام آموزش ضمن خدمت منابع انسانی در ایران و جهان

آموزش از ارکان اساسی فعالیت اجتماعی است. میزان توانایی سازمانها، آموزش در شناسایی و حفظ نیروی کار واجد شرایط می‌باشد. تحولات جهانی و حرکت شتابان در فناوری از یک سو و کمبود منابع قابل دسترسی و رقابت‌های بین المللی برای تصاحب آن از سویی دیگر شرایط پیچیده‌ای را بر سر راه بشریت به وجود آورده است. با توسعه دانش و فناوری و گسترش حیطه‎های كسب و كار از جمله سازمانهای مجازی یا تحت شبكه، بنگاه‎های اقتصادی گسترش یافته، و محیط كسب و كار به محیطی رقابتی و پر از چالش تبدیل گردیده و پارادایم‌های جدیدی ظاهر شده كه بقاء را برای بسیاری از بنگاه‎ها مشكل ساخته است. در این میان نیروی انسانی توانا هم به عنوان سرمایه اصلی در هر مجموعه و هم به عنوان به کار گیرنده دیگر منابع و امکانات جایگاه ویژه‌ای به خود اختصاص داده است در کشورهای پیشرفته و توسعه یافته به رشد منابع انسانی مورد نیاز و ساز وکارهای تربیتی آن‌ها توجه خاصی می‌شود‌. آموزش ضمن خدمت یکی از شیوه‌های مهم بهبود بهره‌وری است و اثرات آن در بهبود بهره‌وری سازمانی و ملی‌، سرمایه‌گذاری در این مقوله را توجیه می‌کند در این تحقیق که از نوع تحقیقات اسنادی و کتابخانه‌ای است سعی شده است که ضمن مرور ادبیات موضوع‌، نظام آموزش ضمن خدمت در برخی از کشورهای جهان و ایران مورد بررسی قرار گیرد.

نظام تطبیقی، آموزش، منابع انسانی‌، ضمن خدمت‌، بهره‌وری، ایران و جهان.