چکیده :

عبدالرحمن ابن‌خلدون، فيلسوف، جامعه‌شناس و انديشمند مسلمان كه در سال 732 هجري قمري در تونس به دنيا آمد از انديشمندان شهير قرن هشتم و يكي از برجسته‌ترين متفكرين و پايه‌گذاران فلسفه‌ي سياسي جهان، فلسفه‌ي تاريخ و جامعه‌شناسي علمي است كه آرا و نظرات وي از منابع عمده‌ي اين رشته‌ها است. بايد توجه داشت كه موضوع، اَشكال و كاركرد دولت در حوزه‌ي انديشه‌ي اسلامي همواره و به طور جدي مورد توجه قرار داشته و هم از منظر فلسفه سياسي و هم از بعد حقوقي مورد بحث و بررسي قرار گرفته است به طوري كه اين موضوع و مسأله‌ي حاكميت را مي‌توان به صراحت در آيات فراواني از قرآن كريم، و نيز كلمات امام علي (ع) در نهج‌البلاغه، هم‌چنين در متون كلامي و فقهي و تاريخي مسلمانان لحاظ نمود. آرا و نظرات حكمايي چون فارابي، بوعلي سينا، غزالي، خواجه نصير‌الدين طوسي و به ويژه عبدالرحمن ابن‌خلدون در اين زمينه بسيار واجد اهميت و شايسته بررسي و تأمل است. يكي از تلاش‌هاي اوليه در قرن هشتم هجري و با همت ابن‌خلدون عملي گرديد. او در اين رويكرد توانست سرمشق ماندگاري را براي متفكريني هم‌چون منتسكيو، ويكو، ماكياولي و ديگران فراهم آورد. در اين مطالعه تلاش است تا ضمن بررسي اجمالي به مفهوم دولت و حاكميت در متون ديني، آرا و نظرات اين‌خلدون و هم‌چنين نقد نظريات وي در اين خصوص مورد بررسي قرار گيرد.

کلید واژگان :

نظريه دولت، فلسفه سياسي، ابن‌خلدون، تحولات دولت.



ارزش ریالی : 500000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک