پیش بینی فرسودگی شغلی معلمان براساس ابعاد سرمایه روانشناختی در بین معلمان مقطع متوسطه دوم شهرستان بهبهان

مقدمه:پژوهش حاضر با هدف پیش بینی فرسودگی شغلی معلمان بر اساس ابعاد سرمایه روانشناختی صورت گرفته است. روش:روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش همه ی معلمان دبیرستان های (450=N) شهرستان بهبهان بود. حجم نمونه پژوهش از (208=n) از طریق جدول مورگان مشخص و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از جامعه آماری مورد پژوهش انتخاب شد. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه فرسودگی مسلاچ(2002)، پرسشنامه سرمایه روان شناختی لوتانز و همکاران(2007) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل از رگرسیون خطی ساده و چند متغیره استفاده شد. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که میزان همبستگی بین متغیّر سرمایه روان شناختی و فرسودگی شغلی معکوس و در سطح معناداری می باشد و 46 درصد از تغییرات متغیّر فرسودگی شغلی توسط متغیّر سرمایه روان شناختی پوشش داده می شود. همچنین تحلیل داده ها نشان داد که از از چهار بعد سرمایه روانشناختی، بعد تاب آوری با 0/83- = β بیشترین توان پیش بینی فرسودگی شغلی، پس از آن بعد خوش بینی با ( 0/128- = β)، در رده دوم توان پیش بینی کنندگی قرار دارد و دو بعد امیدواری با ( 0/048- = β)، خودکارآمدی ( 0/010- = β) توان پیش بینی کنندگی فرسودگی شغلی را نداشتند. (0/05>p) نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که با افزایش سرمایه روانشناختی معلمان، فرسودگی شغلی آنها کاهش می یابد، بنابراین مسئولان آموزش و پرورش جهت کاهش فرسودگی شغلی معلمان لازم است به تقویت سرمایه روانشناختی آنها بپردازند.

فرسودگی شغلی، سرمایه روان شناختی، معلمان