بررسي تاثير قيمت نسبي عوامل بر نرخ بيکاري ايران در مقايسه با کشورهاي منتخب آسيايي

عبور از گذار اقتصادي بر اصلاح ساختار اقتصادي و سطح قيمتهاي نسبي عوامل توليد اثرگذار است. همچنين، توسعه پايدار از قيمتهاي نسبي عوامل توليد از طريق تغيير در فناوري مورد استفاده اثر مي پذيرد. از سوي ديگر، يکي از بازارهايي که از اين مسئله تأثيرپذير است، بازار کار مي باشد. زيرا در بسياري از جوامع تعيين قيمت نسبي عوامل بدون توجه به فراواني فيزيکي عوامل سبب ارائه علائم قيمتي نادرست و تخصيص غيربهينه عوامل توليد بويژه در بازار کار ميشود. با توجه به تعيين دستوري قيمت برخي از عوامل توليد از يک سو و بالا بودن نرخ بيکاري در اقتصاد ايران از سوي ديگر هدف مطالعه حاضر بررسي اثر قيمت نسبي عوامل (نرخ دستمزد، نرخ ارز، نرخ سود و نرخ تعرفه) بر نرخ بيکاري اقتصاد ايران در مقايسه با کشورهاي منتخب آسيايي ۱۹۹۵ ميباشد. روش تحقيق در مطالعه حاضر، - (ترکيه، مالزي، کره جنوبي، چين، اندونزي) طي دوره ۲۰۰۸ کتابخانهاي بوده و از منابع و اطلاعات موجود در زمينه پژوهش و تجزيه و تحليل آماري استفاده شده است. نتايج مطالعه، بيانگر تأثير تعيين کننده قيمت نسبي عوامل توليد بر نرخ بيکاري کشورهاي مورد مطالعه است. همچنين براساس نتايج تحليلي مطالعه حاضر ميتوان بيان داشت بدليل اتخاذ سياستهاي ناصحيح اقتصادي در اقتصاد ايران برخلاف ساير کشورهاي مورد مطالعه شاهد عدم تناسب قيمت نسبي عوامل با فراواني فيزيکي عوامل و تخصيص غيربهينه عوامل و نرخ بالاي بيکاري ميباشيم.

واژه هاي کليدي: نرخ بيکاري، اشتغال، قيمت نسبي عوامل، کشورهاي منتخب آسيايي