فلسفه تربیتی آموزش از دور

آموزش ازدور در کنار وموازی با نظام آموزش سنتی با هدف توجه به تفاوت های فردی وفراهم کردن فرصت های متنوع آموزشی به تناسب سن،جنسیت، اشتغال، معلولیت با تحقق شعار آموزش برای همه،همه جا وهمه زمان ایجاد شده است. آموزش از دور ریشه در آراء فلاسفه تعلیم و تربیت دارد. در فلسفه هایی چون انسان گرایی، لیبراليسم، تفكر نقادی وبه ویژه اگزيستانسياليسم، به یادگیرنده به عنوان موجودی فعال،آزاد اندیش و نقاد نگریسته می شود. دردیدگاه ساختن گرایی به خاطراینکه یادگیرنده خود مفسر، سازنده وتولیددانش درقالب چارچوب های استاندارد می باشد به عنوان مبانی پداگوژیکی آموزش ازدور تلقی می شود. ازسوی دیگرآموزش ازدور برای اینکه به یک پارادایم علمی تبدیل شود علاوه برمبانی فلسفی و پداگوژیکی، به مبانی روانشناسی رفتارگرایی، شناختی، فراشناختی ونظریه پردازی نیز نیاز دارد. هدف مقاله حاضر بررسی مبانی فلسفی و تربیتی آموزش از دور می¬باشد. این پژوهش به شیوه توصیفی - تحلیلی انجام شده است. سوالهای تحقیق عبارتنداز: مبانی فلسفی و تربیتی آموزش از دورچیست؟ و عناصر اصلی )یادگیرنده، سازمان یاددهنده، محتوی یادگیری و محیط آموزش و یادگیری) از چه کارکردهای هستی شناسی، معرفت شناسی و ارزش شناسی فلسفی برخوردار می¬باشند؟ یافته¬ها نشان داد که مبانی فلسفی آموزش از دور با توجه به فلسفه پراگماتیسم و فلسفه تربیتی ساختن¬گرایی با ابعاد )هستی شناسی، معرفت شناسی و ارزش شناسی(، کارکردهای مشخصی در عناصر چهارگانه یادگیرنده، سازمان یاددهنده ، محتوی آموزش و در نهایت با محیط یادگیری و آموزش دارد.

فلسفه تربیتی، آموزش از دور، هستی شناسی، معرفت شناسی، ارزش شناسی