يکي از معضلات اساسي در جهت مديريت جامع حوزه هاي آبخيز، مسأله فرسايش و بالتبع آن انتقال رسوبات مناطق بالادست به پايين دست حوزه مي باشد. کنترل اين معضل نيازمند مطالعات اصولي و تعيين مناطق مستعد فرسايش در جهت مقابله با آن مي باشد. در اين مقاله سعي شده تا با استفاده از مدل پسياک اصلاح شده(MPSIAC) و در سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) علاوه بر تعيين ميزان فرسايش و رسوب، مناطق مستعد پديده فرسايش در حوزه آبخيز زنگوان ايلام شناسايي شوند و اقدامات آبخيزداري در جهت اجراي طرحهاي حفاظتي و کنترل فرسايش آن صورت گيرد. نتايج تحقيق نشان مي دهد که بيشترين ميزان فرسايش و توليد رسوب در قسمتهاي مرکزي و جنوب شرقي حوزه که منطبق بر دو سازند حساس به فرسايش يعني آبرفتهاي کواترنري و گچساران مي باشند. همچنين بر اساس نقشه پتانسيل فرسايش و رسوبدهي، بيش از 25 درصد حوزه داراي پتانسيل بالا به لحاظ توليد رسوب و فرسايش دارد. اين حوزه از نظر کلاس فرسايشي هم در کلاس متوسط قرار دارد و ميزان رسوب سالانه حوزه 9/21819 متر مکعب در کيلومتر مربع و ميزان فرسايش سالانه 4/46698 متر مکعب در کيلومتر مربع برآورد گرديد.
کلید واژگان :فرسايش، رسوب، پسياک اصلاح شده(MPSIAC)، GIS، آبخيزداري، زنگوان
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک
جزئیات مقاله
- کد شناسه : 6146959120240277
- سال انتشار : 1388
- نوع مقاله : مقاله کامل پذیرفته شده در کنفرانس ها
- زبان : فارسی
- محل پذیرش : اولین همایش منطقه ای کشاورزی و منابع طبیعی
- برگزار کنندگان : دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمز
- تاریخ ثبت : 1395/05/06 08:16:42
- ثبت کننده : فتح الله نادری
- تعداد بازدید : 278
- تعداد فروش : 0