بررسى كمى و كيفى انرژى تابش خورشيدى در مناطق بیابانی

انرژی های تجدید پذیر طوری از انرژی اطلاق می شود که بر خلاف انرژی‌های تجدید ناپذیر قابلیت بازگشت مجدد را به طبیعت دارند. در سالهای اخیر مشکلات زیست محیطی و مسئله تغییر آب و هوای کره زمین بعلت استفاده از منابع انرژی تجدید ناپذیر استفاده از این انرژی را تشدید کرده است. موقعيت جغرافيايي كشور ايران موجب شده است كه منبع بسيار بزرگي از انرژي هاي خورشيدي و بادي در آن موجود باشد. اين دو منبع انرژي تجديدپذير، رايگان و با محيط زيست سازگار است. مهم ترين عامل براى طراحى صحيح دستگاه هاى خورشيدى و به طور كلى كاربرد انرژى خورشيدى در هر محل داشتن اطلاعات و آمار كلى درباره ميزان تابش خورشيدى در آن محل است. شناخت مكان هاي مناسب جهت به كارگيري انرژي هاي نو همچون انرژي خورشيدي الزامي مي باشد . بيابان هاي ايران از جمله نقاطي هستند كه داراي پتانسيل انرژي خورشيدي بالايي مي باشند . در این مقاله شهرهايي همچون کرمان، يزد ، شیراز، اصفهان و زاهدان كه در منطقه بياباني واقع شده اند و داراي بالاترين شدت تابش خورشيدي مي باشند، مورد بررسی قرار گرفت . برای بررسی میزان انرژی دریافت شده در طول روز از سازمان هواشناسی کشور اطلاعات مربوط به میزان دریافت انرژی طی دورۀ آماری 10 ساله (1389-1380) اخذ گردید. نتایج بدست آمده نشان می دهد که بیشترین ساعات آفتابی در روز در این 5 شهر از اردیبهشت ماه شروع شده و در تیر به اوج به خود می رسد و پس از آن مقدار آن کاهش می یابد و کمترین میزان دریافت انرژی خورشیدی در آذر ماه است. با استفاده از اين انرژي تجديدپذير مي توانيم در كاهش گازهاي گلخانه اي و تبعات بعدي آن ناشي از سوزاندن سوخت هاي فسيلي و افزايش گازهايي همچون دي اكسيد كربن در طبيعت جلوگيري نماييم. با بكارگيري انرژي خورشيد مي توان در توليد برق از نيروگاه هاي خورشيدي ،گرمايش آب مصرفي (آب گرمكن هاي خورشيدي براي منازل و كارخانجات و ...) ، گرمايش فضاي داخلي ساختمان و ... استفاده نمود. با رويكرد به انرژي هاي تجديد پذير همچون انرژي خورشيدي مي توان امكانات مناسبي را براي جذب جمعيت در مناطق بياباني فراهم كنيم تا درصدي از بيابان زايي جلوگيري به عمل آوريم .

انرژی های تجدیدپذیر، مناطق بیابانی، خورشید