وجود افراد معلول در جوامع بشري امري طبيعي است. با توجه به تغییرات سریعی که در نقش و تعداد معلولان در اجتماع بوجود آمده است، نمی توان مشارکت فعالانه آنها را در فعالیت های ورزشی نادیده گرفت. برنامه ریزی در راستای ارتقاء حضور معلولان در فعالیت های ورزشی مدارس، نیازمند شناسایی و رفع این موانع است. با این هدف پژوهش حاضر با مطالعه ادبیات پژوهش در این زمینه و همچنین بررسی نظرات اساتید دانشگاه و کارشناسان با استفاده از تکنیک دلفی، موانع مؤثر بر عدم حضور معلولان در ورزش مدارس را شناسایی کرده و با استفاده از روش های آماری میزان تأثیر این موانع را تعیین نموده است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر معلول جسمی–حرکتی مقطع راهنمایی و متوسطه شهر ارومیه بوده اند. نتایج بیانگر این است که موانع ساختاری(امکانات)، مدیریت و برنامه ریزی و فرهنگی-اجتماعی از مهمترین موانع در این زمینه می باشند.که می توان با سرمایه گذاری در زمینه ساخت اماکن مورد نیاز و برنامه ریزی کارآمد، شاهد حضور فعال معلولین در فعالیت های ورزشی مدارس باشیم.
کلید واژگان :
ورزش، موانع، معلول جسمی- حرکتی، دانش آموزان، مدارس
