چکیده :

با گسترش جمعيت و توسعه زمين‌هاي كشاورزي به منظور تامين غذاي مورد نياز، از كودهاي شيميايي مختلف براي تقويت خاك و بهبود كارايي در برداشت محصول استفاده مي‌شود. از آنجاييكه زهاب‌هاي كشاورزي به منابع آب پذيرنده سطحي و زيرزميني وارد مي‌شوند، مي‌توان شاهد بود كه در كنار ساير عوامل، منابع آب سطحي با مشكل غلظت بالاي مواد مغذي (تركيبات نيتروژن و فسفر) و پديده تغذيه‌گرايي مواجه مي‌باشند. يكي از راهكارهاي پايدار در كاهش انتشار بار آلودگي بويژه مواد مغذي از منابع آلاينده غيرنقطه‌اي استفاده از قابليت گياه‌پالايي گونه علف وتيور (Vetiveria Zizanioides) مي‌باشد. پيشتر قابليت‌هاي اين گياه مورد بررسي قرار گرفته و نشان داده شده است كه اين گونه قادر به حذف تركيبات مواد مغذي از آب و خاك مي‌باشد اما همچنان اين پرسش مطرح است كه رشد گياه مذكور و حذف تركيبات مربوطه تا چه حد از نوع ماده مغذي مصرفي تبعيت مي‌كند. هدف از اين مقاله، ارزيابي و مقايسه رشد گياه وتيور در مقياس آزمايشگاهي و در شرايطي است كه با تركيبات نيترات و يا آمونيوم بطور جداگانه آبياري شده باشد. مطابق تحقيقات صورت گرفته چنين نتيجه گرفته مي‌شود كه ميزان رشد گياه و جذب تركيبات وابستگي زيادي به نوع ماده مغذي مصرفي دارد. بطور دقيق‌تر، رشد گياه با وجود يون آمونيوم تا 70 درصد بيشتر از نيترات مي‌باشد بطوريكه تراكم ريشه‌ها تا 41 درصد بيشتر بوده و سرعت جذب نيتروژن كل و ميزان تجمع كلروفيل به ترتيب 80 و 39 درصد بالاتر مي‌باشد. همچنين ميزان نيتروژن جذب شده در برگ‌ها و ريشه‌هاي گياه به ترتيب 24 و 15 درصد بيشتر بوده و فسفر كل جذب شده در اين شرايط نيز تا 22 و 6 درصد بيشتر بدست مي‌آيد. جذب بيشتر آنيون‌ها باعث مي‌شود كه كاتيون‌هايي نظير كلسيم تا 70 درصد بيشتر در شرايط تغذيه با نيترات جذب شوند اما اين موضوع چندان اثري بر جذب منيزيم ندارد. مطابق نتايج حاصل چنين انتظار مي‌رود كه قابليت‌هاي گياه‌پالايي، كاهش شوري خاك و تثبيت آن با تغذيه از آمونيوم افزايش يابد. بنابراين پيشنهاد مي‌گردد تا براي استفاده از اين گياه براي طرح‌هاي مديريت كيفي منابع آب، اصلاح اراضي كشاورزي و تثبيت سواحل رودخانه‌ها اين نكته مدنظر قرار گيرد.

کلید واژگان :

منابع آب سطحي، گياه‌پالايي، علف وتيور، مواد مغذي



ارزش ریالی : 500000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک