توسعه شهر ساحلی،توسط دریا و پارک های ساحلی حمایت می شود و به طور مستقیم و غیرمستقیم به توسعه پایدار این شهرها کمک می کند.شهرهای ساحلی،بستری مناسب برای گسترش صنایع توریستی است.سود اقتصادی ناشی از فعالیت هایی چون گردشگری و ... به شهرهای ساحلی پویایی بخشیده و سطح کیفی زندگی آن را ارتقا می دهد.با این حال،ظرفیت استفاده از سواحل دریا و توسعه ساحلی محدود است.اگر سرعت توسعه فضای سبز از ظرفیت محیط فراتر رود،تعادل میان محیط شهری و محیط دریایی برهم ریخته و دستیابی به توسعه پایدار غیر ممکن خواهد شد.یک شهر ساحلی پایدار در هنگام توسعه،نیازمند توجه بیشتر به حفظ محیط شهری و فضای ساحلی خود است.جمع آوری سود این شهرها از موقعیت جغرافیایی مطلوب آن حاصل شده و ساحل دریای طبیعی آن،اقتصاد نامتعارفی را برای شهر خلق کرده است.با این حال،عدم هماهنگی بین دستگاه های اجرائی باعث عدم تعادل در این حوزه شده است.اهمیت فضاهای سبز در محیط شهری شهرهای ساحلی تا آن حد است که به عنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی شهرهای ساحلی مطرح بوده و در عین حال معیاری برای ارتقای کیفیت فضای زندگی محسوب می شوند.از این رو توزیع و پراکنش متعادل آن در سطح شهرهای ساحلی اهمیت بسیار دارد.نکته بسیار مهم در مکان یابی فضاای سبز عمومی،ضرورت های اجتماعی ایجاد پارک های ساحلی است.مکان یابی نادرست این فضاها در نهایت منجر به ایجاد ناهنجاریهائی در شهرهای ساحلی می شود.در پژوهش حاضر با رویکرد « قیاسی ، توصیفی – تحلیلی» تلاش شده است که ضمن ارزیابی وضعیت موجود توزیع و پراگندگی پارکها و فضاهای سبز شهری بابلسر،اولویت های مکانی توسعه این فضاها را نیز در سطح نواحی شهر تعیین شود.نتیجه بررسی ها نشان داد که طی یک دهه گذشته سرانه فضای سبز شهری شهر بابلسر از 1.79 مترمربع در سال 1380 به 3.45 مترمربع در سال 1390 افزایش یافته است.ولی همزمان با این افزایش سرانه،اختلاف سرانه بین نواحی برخوردار و محروم از فضای سبز و فضاهای ساحلی به نحو چشمگیری افزایش یافته و عدم تعادل موجود در توزیع فضائی پارکهای شهری و پارکهای ساحلی شدیدتر شده است.با توجه به کمبود کمی فضای سبز و پارکهای ساحلی نسبت به سرانه پیشنهادی طرح جامع و تفصیلی شهر و استانداردهای ملی،همچنین نظر به عدم تعادل فضائی موجود در توزیع و پراکنش پارکهای شهری و ساحلی بابلسر تلاش شده است تا با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی (AHP) اولویت های مکانی توسعه فضای سبز و پارکهای شهری در سطح نواحی شهر بابلسر مشخص شود.معیارهای مکان یابی فضای سبز (پارک شهری) و فضاهای ساحلی در این پژوهش،میزان دسترسی،میزان تراکم جمعیت،سرانه موجود فضای سبز و فضای ساحلی،سازگاری با کاربری های دیگر،وجود زمین های با کالکیت دولتی،وجود فضاهای باز و زمین های بایر،فاصله از پارکها و ساحل موجود و نزدیکی به رودخانه و دریاتعیین شده اند.گزینه ها نیز در این پژوهش نواحی 5 گانه شهر بابلسر بوده اند.نتیجه مطالعه نشان داد که ناحیه 2 شهر بابلسر با امتیاز 0.272،بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داده و در اولویت اول توسعه مکانی فضاهای سبز و پارکهای ساحلی شهر قرار دارد.نواحی 1،5و3 به ترتیب با امتیازهای 0.246،0.241و0.169 در رتبه های بعدی قرار دارند.ناحیه 4 کمترین امتیاز(0.072) را به خود اختصاص داده و در نتیجه کمترین اولویت مکانی را جهت توسعه فضاهای سبز و پارکهای ساحلی شهر دارد.
کلید واژگان :اولویت سنجی مکانی،پارک و فضای سبز،شهر بابلسر،شهر ساحلی،روش AHP
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک