تعیین شکل های روی توسط عصاره گیری متوالی از برخی خاکهای استان گيلان

روي یک عنصر غذایی ضروري براي انسان¬ها، حیوانات و گیاهان عالی می باشد زمانیکه منبع قابل دسترس روی گیاهان کافی نیست، تولید و کیفیت محصولات کاهش می یابد. مقدار کل روي در خاك ها بین 10-300 و به طور متوسط 50 میلی گرم در کیلوگرم است. روی در خاک به شكل‌هاي محلول، تبادلي، بصورت غيرتبادلي جذب شده بر سطح کانی های رسی و اکسیدهای فلزی، آلي و در ساختار کانی های اولیه حضور دارد (آلووی، 2003). بیشتر از 60 درصد خاک های قابل کشت در ایران دارای کمبود روی با متوسط 50 درصد کاهش محصول هستند. دلايل اصلی کمبود روی در خاک های ایران حضور كربنات كلسيم زياد در اين خاك ها، پ.هاش زیاد 5/9-9/7، مصرف زياد کودهای فسفر، غلظت زیاد بیکربنات در آب آبیاری و عدم مصرف کودهای روی مي‌باشد. قابلیت استفاده روي در خاك تابعی از نحوه توزیع آن میان شکل هاي مختلف است عصاره گيري دنباله‌اي با استفاده از محلول هايي با افزايش تدريجي قدرت عصاره گيري از ضعيف ترين عصاره گير تا قوي ترين عصاره گير اطلاعات كامل تری از بخش‌هاي مختلف فلزات سنگين كه با فاز جامد واكنش داده اند و با تغيير در شرايط محيطي مي توانند قابل استفاده شوند، به‌دست می دهد (مک لارن و کراوفورد، 1973). آب و هوا و خاک قسمت های شمالی ایران به طور آشکاری از سایر نقاط ایران متفاوت است. استان گیلان به عنوان نمونه ای از این منطقه دارای بارندگی خیلی زیادی است (سالانه 1500 میلی متر)، خاک این مناطق اسیدی است در حالیکه خاک سایر نقاط ایران قلیایی می باشد. اطلاعات اندکی از وضعیت توزیع شکل‌هاي مختلف روي در خاك هاي شمال ایران در دسترس است لذا این پژوهش برای بررسی (1) وضعیت روی در تعدادی از نمونه‌های خاک از استان گیلان و (2) بررسی ارتباط شکل‌های آن با خصوصیات خاک انجام شد.

روی، عصاره گیرهای متوالی