بررسي نقش آيروني و عناصر زبرزنجيري در توليد معناي غزليات شمس

در اين پژوهش سعي شده است تا حدودي نقش آيروني و نقش عناصر زبرزنجيري در ايجاد معاني مختلف در غزليات شمس تبيين گردد. آيروني يكي از صناعات ادبي است كه كمتر مورد توجه بلاغيون قرار گرفته است، امّا اين صنعت در ايجاد معنا نقش مهمي دارد. در غزليات شمس اين مساله تا حدودي در ايجاد معاني دوگانه موثر بوده است. علاوه بر اين، عناصر زبرزنجيري نيز در توليد معنا نقش مهمي دارند. اين عناصر عبارتند از: آهنگ، درنگ و تکيه . اين عناصر از مهمترين عوامل در ايجاد معاني دو پهلو هستند، امّا در ادبيات ما کمتر به نقش آنها در برداشت از متن پرداخته شده است، زيرا اين عوامل بيشتر جنبه ي ديداري و يا شنيداري دارند و کمتر به صورت نوشتار در مي آيند، امّا با اين فرض كه شايد مولانا تكيه كلامش بر روي كلمه اي خاص بوده و يا اينكه آهنگ كلام او پرسشي يا خبري بوده، مي توان به معاني چندگانه در شعر او دست يافت. در نهايت به اين نتيجه مي رسيم که اين نوع خوانش و برداشت از شعر مولانا نقش بسيار مهمي در ايجاد معاني مختلف دارد و يكي از خوانش هاي شعر مولانا را به وجود مي آورد که با توجه به آنها مي توان به درک صحيحي از شعر مولانا دست يافت.

آيروني، عناصر زبر زنجيري، آهنگ، تکيه، مکث، غزليات شمس.