در میان عوامل متعدد تاثیرگذار بر ارتکاب جرم، نقش عوامل اقتصادی انکارناپذیر بوده و تقریباً تمامی مطالعات موجود ارتباط معنی‌دار میان عوامل اقتصادی و جرم را تأیید نموده و در میان عوامل اقتصادی نیز، بیکاری به عنوان مهم‌ترین عامل ارتکاب جرم به شمار می‌آید. از این رو این مقاله می‌کوشد تا تأثیر این عامل را بر وقوع جرم در استان‌های کشور و طی سال‌های برنامه‌های سوم و چهارم توسعه به تصویر کشد. برای جرم نیز علی‌رغم تعاریف و معیارهای متعدد، در این مطالعه از میزان سرقت‌های سه‌گانه‌ی اتومبیل، موتورسیکلت و احشام به عنوان شاخص جرم استفاده شده است. با این رویکرد و توجه به دو بعد مکان و زمان این مطالعه از روش داده‌های تلفیقی (Panel Data) استفاده نموده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که میان بیکاری و ارتکاب جرم در استان‌های کشور رابطه‌ی مثبت و معنی‌داری وجود دارد. بدین معنی که با افزایش میزان بیکاری به تبع آن میزان سرقت نیز افزایش خواهد یافت. بر این اساس نمی‌توان بدون ایجاد زمینه‌ی اشتغال که براساس قانون اساسی زمینه ایجاد آن برای آحاد مردم یکی از وظایف دولت است، کاهش وقوع جرم را ( و در این مطالعه سرقت) انتظار داشت.
کلید واژگان :بیکاری، سرقت، اقتصاد جرم.
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک