برنامه ریزی راهبردی بر مبنای سناریو برای شهرهای با ظرفیت گسترش گردشگری (مورد مطالعه؛ شهر میمند، استان فارس)

برنامه ریزی راهبردی بر مبنای سناریو، با اتکا به بررسی های جامع از وضعیت گذشته و موجود یک سیستم(سازمان) ، با استفاده از روشی نظام مند به دنبال بهبود وضعیت سیستم مورد بررسی در قالب تدوین برنامه های مطلوب و چشم انداز سازی برای آینده می باشد. ایجاد ارتباط منطقی بین مولفه های اثرگذار بر وضعیت سیستم و پیش بینی آینده ای مطلوب و مطمئن بر پایه واقعیت های موجود، از ویژگی های این نوع برنامه ریزی می باشد. در این مقاله با استفاده از مبانی نظری پژوهش(گردشگری و برنامه ریزی راهبردی) و بهره گیری از ابزار پیمایش میدانی(مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه) ، سناریوهای محتمل برای آینده شهر میمند در استان فارس به عنوان نمونه ای از شهرهای دارای ظرفیت های گسترش گردشگری، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. بر اساس نتایج این پژوهش، دو سناریوی ادامه وضع موجود( اقتصاد مبتنی بر کشاورزی و جایگاه میمند به عنوان قطب تولید محصولات کشاورزی) و بازنگری- تنوع (بازنگری و ایجاد تنوع در اقتصاد شهر با رویکرد گسترش گردشگری) را می توان برای آینده این شهر پیش بینی نمود. با توجه به شرایط موجود و حاکم بر وضعیت آبهای مورد نیاز بخش کشاورزی(خشک شدن چشمه ها ، قنوات ، پایین رفتن سطح آبهای زیر زمینی و اثرگذاری آن بر اقتصاد مبتنی بر کشاورزی)، اجرای سناریوی دوم با رویکرد «گردشگری مبتنی بر تولید و عرضه گلاب و عرقیات گیاهی» و « گردشگری مبتنی بر اقلیم مساعد و طبیعت مناسب»، منطقی تر و مطلوب تر به نظر می رسد.

برنامه ریزی راهبردی، سناریو، شهرهای با ظرفیت گسترش گردشگری، میمند