چکیده :

تاریخ پر مرارت بشر، مشحون از قضاوت‌های ناعادلانه است.در این میان معین نبودن جرم‌ها یا مجازات، یا عدم رعایت موازین دادرسی و شدت مجازات اعمال‌شده، بسیار قابل‌تأمل است، اما در کنار چنین شدت و خشونت‌هایی،بشر از دیرباز به ارزش قانون و عدالت و انصاف پی برده بود که انسان موجودی ذاتاً اجتماعی است و اگر قرار باشد این موجودی که در موقعیت ارتکاب جرم است به حال خود رها شود ناگزیر این خصوصیت وی باعث تهدید نظم اجتماعی می‌گردد لهذا؛ مجازات در قالب مقررات و قوانين می‌تواند اهرمي مناسب براي اين ناهنجاری‌ها باشد.لهذا، یکی از آموزه‌های دین مبین اسلام؛ که همــواره از سوی اولیا و فقها مورد سفارش و تأکید بوده اصول حاکم بر دادرسی قضایی در روابط اجتماعی انسان هاست. که آثار سودمند آن‌هم به جامعه و هم به فرد برمی‌گردد. لهذا، اصول حاکم بر مجازات، قواعدی هستند که بر نظام تعیین کیفر سیطره دارند. مقاله‌ی حاضر به روش تحلیلی و روش کتابخانه‌ای، علاوه بر تبیین موضوع فوق به واکاوی و به تحلیل فلسفه‌ی اصول دادرسی عادلانه در نظام حقوقی جزایی ایران با رویکرد به قوانین بین‌المللی پرداخته است..

کلید واژگان :

قضاء،کرامت انسانی،اصول حاکم بر آیین دادرسی،اصل برائت، حفظ کرامت انسانی



ارزش ریالی : 500000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک