موقعیت ژئوپولیتیک افغانستان و کشور های آسیای میانه به‌گونه‌ای است که برای انجام معاملات تجاری نیاز مبرمی دسترسی به آبهای آزاد و ترانزیت کالا دارد. دو کشور ایران و پاکستان به ترتیب با بنادر چابهار و گوادر، تأمین کنندگان اصلی این مسیر ترانزیتی برای افغانستان و آسیای میانه محسوب می‌شوند. این پژوهش، با بهره گیری از اطلاعات موجود در صدد تبیین مزیت های این دو بندر بر اساس فاکتور های ترانزیت و امنیت در رویکرد مقایسه ای است. مطالعات اولیه نشان دهنده ی برتری بندر چابهار به دلیل مناسب بودن وضع امنیتی. فاصله کمتر و امتیازات تجاری بیشتر برای دسترسی افغانستان و آسیای مرکزی به آبهای گرم و تحقق تجارت با کشور های جهان است.
