مدیریت دولتی نوین در قرن 21

پارادایم الگوی سنتی اداره که در بخش اعظم قرن بیستم یک نظریه غالب محسوب می شد، در طی سالهای اخیر که شاهد تغییراتی به مراتب وسیع تر از همه تغییرات این قرن بوده ایم، جای خود را به «مدیریت گرایی» یا مدیریت دولتی جدید داده است. مدیریت دولتی نوین یک پدیده بین المللی است که آثار آن در تعداد زیادی از کشورهای جهان در حال وقوع است. مهمتر آن که این تغییرات از پشتیبانی علمی، به خصوص از پشتیبانی نظریه پردازان اقتصادی و مدیریت خصوصی بر خوردار است. در دهه 1980 و اوايل 1990، در پاسخ به نارسايي هاي مدل كلاسيك يك رويكرد نوين مديريتي در بخش مديريتي ظهور كرد. اين رويكرد ممكن است برخي از مسائل پيشين را از ميان بدارد؛ ليكن متضمن تغييرات شگرفي در نحوه اداره بخش دولتي است. ضرورت برخورد با چالش هایی از قبیل تغییر تکنولوژی، جهانی شدن، و رقابت بین المللی دولتهای غربی را ناگزیر از ایجاد تغییرات عمده ای در بخش دولتی خود نموده است. در این مقاله سعی شده است ابتدا به مقدمه از موضوع پرداخته شود و سپس جهانی شدن و رقابت، جهانی شدن و مدیریت دولتی نوین‌، نظریه بی نظمی و مدیریت نوین‌، عوامل بازدارنده مدیریت دولتی نوین در بحث جهانی شدن و در آخر به نتيجه گيري و پيشنهادها اشاره شود.

مدیریت گرایی، مدیریت دولتی نوین، رقابت جهانی، اداره دولتی بر اساس بازار‌، جهانی شدن.