الگوهای طراحی منظردرامتدادحاشیه رودخانه های درون شهری (مورد مطالعه:رودخانه مهاباد)

رودخانه ها به عنوان يكي از شريانهاي اصلي بقاي محيط زيست در شهر، طي يكي دو دهه اخير به شدت موردتاخت وتاز و تخريب انسانها قرارگرفته است از سوي ديگر احياي رودخانه ها،به عنوان مكانيسمي جهت ايجاد سيماي شاخص شهري و تضمين رشد و سرمايه گذاري در توسعه شهرها، موجب برنامه ريزي و طراحي اين نواحي خواهد شد. طراحي کريدور رود وايجاد لبه هايي فعّال و پويا،يكنواختي بافت را خنثي مي کند و فضايي سرزنده وپويا خلق خواهد کردکه زمينه ساز بستري براي دميدن روح حيات به کالبد نيمه جان شهر خواهد بود. مقاله حاضردرتلاش است به شناسايي وتحليل مهمترين معيارهاي طراحي منظردرحاشيه رودخانه های درون شهري بپردازد. بي شك،الگوهاي متنوعي دراين زمينه وجود داردكه همگي درقالب مقولات سه گانه كالبدي، زيستي وفرهنگي قابل مطالعه وبررسي خواهند بود. شناسايي اين الگوها،همراستا با چگونگي تطابق آن ها با راهبردهاي زيست محيطي وملاحظات محلي موضوع اصلي اين مقاله خواهد بود. پژوهشگران دراين نوشتارنشان مي دهنداین برنامه ريزي چند عملكردي منظر است كه سبب شكل گيري منظر شهري پايدار درحاشيه رودخانه های درون شهري ميگردد.روش پژوهشي مورد استفاده در اين مقاله، روش تحليلي توصيفي و مبتني بر سنجش معيارها به شكل كيفي خواهد بود.همچنين براي بازنمايي شفاف ترادبيات علمي موجود،رودخانه مهاباد به عنوان يك موردمطالعاتي درمنطقه غرب كشور برگزيده شده است تا مهم ترين معيارهاي طراحي منظر در حاشيه آن مبتني برمباني نظري حاكم بر مقاله شناسايي گردد.

طراحي منظر، پايداري، حاشیه رودخانه، مهاباد