یکی از بزرگترین مجموعه های مورفوکلیماتیک جهان، مناطق خشک و بیابانی هستند که در آن اشکال و عوارض ژئومورفولوژيکی متفاوتی وجود دارد. کشور ایران نیز با قرار‌گیری در کمربند نواحی خشک و بیابانی دنیا، 2/64 درصد وسعت آن در قلمرو مناطق خشک بیابانی واقع شده استنتايج این پژوهش نشان می‌دهد که لندفرم مخروط افکنه با همپوشانی 58 درصدی در طبقه تناسب بالا انطباق بیشتری نسبت به سایر لند فرمها با مناطق مناسب تر تغذیه مصنوعی به روش پخش سیلاب دارد. با توجه به مساحت رخساره های فرسایش آبراهه‌ای و مخروط افکنه ها که عرصه های وسیعی از مناطق خشک و بیابانی کشور را تشکیل می‌دهند، لذا لزوم توجه به این اشکال را بعنوان راهی سریعتر جهت مدیریت و برخورد با این عوارض نشان داده و ما را در استفاده و تغییرکاربری این اشکال ژئومورفولوژي آگاه تر می سازد، از سوی دیگر بهره برداري بيش از حد از سفره‌هاي آب زيرزميني موجود نيز به مديريت دو چندان در اين بخش نیاز دارد که با انجام پروژه های تغذیه مصنوعی بر روی سطوح نفوذپذیر مخروط افکنه ها می‌تواند بعنوان راهکاری در بهره برداری و مدیریت بهینه در این مناطق بوده و برنامه ريزي جهت استفاده از سيلاب های فصلی علاوه بر جلوگيري از آثار تخريبي آنها، منابع آب زیرزمینی موجود را تقويت مي‌کند.
