امروزه با افزایش جمعیت میزان تقاضا برای تولیدات غذایی نیز بیشتر شده است. انرژی خواهناخواه در زندگی ما نقش دارد. کاهش میزان مصرف انرژی جزو مهمترین مباحث روز دنیا است. بحث تولیدات مواد غذایی بدلیل انرژیبر بودن و مصرف انرژی نیز از این مورد مستثنی نیست و باید به نقش پررنگ آن در جهت توسعه پایدار توجه نمود. در این پژوهش ما با هدف کاهش میزان مصرف انرژی در تولید و افزایش بهرهوری به محاسبه و تحلیل میزان انرژی ورودی و خروجی کشت پیاز پرداختیم تا با شناسایی نهادههای انرژیبر راهکارهایی برای کاهش میزان مصرف انرژی ارائه بدهیم. در سال زراعی 1397 توسط طرح پرسشنامه و تکمیل آن توسط 30 کشاورز پیاز کار در شهرستان هرسین استان کرمانشاه به جمعآوری اطلاعات پرداختیم. پس استفاه از فرمولها و تحلیلها در نرمافزار excel به این نتیجه رسیدیم که بیشترین میزان انرژی مصرفی یا ورودی مختص به نیروی انسانی با سهم 81% معادل 9800.52MJ در هکتار است که دلیل آن عدم استفاده از ماشینآلات در عملیات کاشت و برداشت میباشد. میزان انرژی خروجی نیز معادل 5578.313MJ در هکتار برآورد شد. شاخصهای مهم انرژی در کشت این محصول یعنی نسبت انرژی، بهره خالص انرژی، بهرهوری انرژی و شدت انرژی هرکدام بترتیب معادل 〖MJha〗^(-1)⁄〖MJha〗^(-1) 14.408 ، 6706.335〖MJha〗^(-1)، 0.007〖KgMJ〗^(-1) و 188.866〖MJKg〗^(-1) بدست آمد. در پایان پس از معرفی عوامل انرژیبر راهکارهایی جهت کاهش میزان مصرف انرژی در تولید پیاز ارائه شد.
کلید واژگان :انرژی، پیاز، مکانیزاسیون، کشاورزی، مدیریت انرژی، توسعه پایدار
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک