بررسی تاثیر آموزش بر برنامه خود مدیریتی مبتنی بر مدلA5 بر کیفیت زندگی و تبعیت از درمان مادران با کودک مبتلا به اختلالات کم تمرکزی در شهر گرگان در سال2024

این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش برنامه خودمدیریتی مبتنی بر مدل A5 بر کیفیت زندگی و تبعیت از درمان مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال کم‌توجهی/بیش‌فعالی (ADHD) در شهر گرگان انجام شد. پژوهش حاضر به روش نیمه‌تجربی با دو گروه آزمایش و کنترل انجام گرفت. جامعه آماری شامل مادران کودکان مبتلا به ADHD بود که به صورت تصادفی انتخاب شدند. گروه آزمایشی آموزش برنامه خودمدیریتی مبتنی بر مدل A5 را دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. ابزارهای گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه کیفیت زندگی (WHOQOL-BREF) و پرسشنامه تبعیت از درمان (MMAS-8) بودند. نتایج تحلیل‌های آماری نشان داد که آموزش برنامه خودمدیریتی A5 تأثیر معناداری بر بهبود کیفیت زندگی مادران (با سطح معناداری ۰٫۰۰۰ و اندازه اثر ۸۸٪) و افزایش تبعیت از درمان (با سطح معناداری ۰٫۰۰۱ و اندازه اثر ۷۷٫۹٪) داشت. این یافته‌ها حاکی از آن است که برنامه‌های آموزشی مبتنی بر مدل A5 می‌توانند به عنوان یک روش مؤثر در ارتقای کیفیت زندگی و بهبود تبعیت از درمان در مادران کودکان مبتلا به ADHD مورد استفاده قرار گیرند. با توجه به نقش کلیدی مادران در مدیریت و مراقبت از کودکان مبتلا به ADHD، آموزش برنامه‌های خودمدیریتی می‌تواند به کاهش استرس و افزایش توانمندی‌های آن‌ها در نقش والدینی کمک کند. این مطالعه بر اهمیت طراحی و اجرای برنامه‌های آموزشی برای خانواده‌های دارای کودکان مبتلا به ADHD تأکید می‌کند و پیشنهاد می‌کند که این برنامه‌ها به عنوان بخشی از خدمات حمایتی در سیستم‌های بهداشتی و درمانی گنجانده شوند.

برنامه خودمدیریتی، کیفیت زندگی، تبعیت از درمان، ADHD