ارایه مدل علی ارتباط اثربخشی آموزش همدلی و آموزش مدیریت خشم بر میزان قدرت ارتباطات و پذیرش اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی

کمبود تعاملات اجتماعی و پذیرش اجتماعی دانش‌آموزان سبب ایجاد و همچنین تشدیدکننده مشکلات دانش آموزان خواهند بود که نیاز به روش‌های آموزشی جهت بهبود این دو متغیر در تمامی دوره‌های زندگی به‌خصوص کودکی بیش‌ازپیش احساس می‌گردد. هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش همدلی و آموزش مدیریت خشم بر میزان قدرت ارتباطات و پذیرش اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان سردشت بود. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر سردشت است که در مدارس شهر سردشت مشغول به تحصیل بودند. نمونه موردمطالعه شامل ٦۰ نفر از دانش آموزان دبستانی شهر سردشت که به‌صورت در دسترس از میان کلیه دانش آموزان شهر سردشت انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه ۳۰ نفره (گروه کنترل۳۰ نفر و گروه آزمایش ۳۰ نفر) گمارده شدند و تحت آموزش همدلی و مدیریت خشم که در قالب ۸ جلسه یک و نیم‌ساعته و هفته‌ای یک‌بار برگزار می‌شد قرار گرفتند. جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه قدرت ارتباطات بارتون (۱۹۹۰) و اساس بر پرسشنامه پذیرش اجتماعی کروان و مارلو (۱۹۹۷)، انجام گرفت. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده از اجرای آزمون‌ها از طریق نرم‌افزار SPSS در دو بخش توصیفی شامل (اطلاعات جمعیت شناختی) و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام شد و برای مقایسه تفاوت اثربخشی مداخله از تحلیل واریانس استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که آموزش همدلی و مدیریت خشم بر قدرت ارتباطات و پذیرش اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان سردشت تأثیر معناداری دارد. بنابراین می‌توان نتیجه‌گیری نمود که توجه به آموزش همدلی و مدیریت خشم بر متغیرهای قدرت ارتباطات و پذیرش اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان سردشت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. و به‌کارگیری آموزش‌های همدلی و مدیریت خشم در کنار دوره‌های آموزش تحصیلی برای دانش آموزان می‌تواند باعث افزایش قدرت ارتباطات و پذیرش اجتماعی دانش آموزان گردد.

همدلی، مدیریت خشم، پذیرش اجتماعی، سردشت