بازیهای دیجیتالی و تعلیم تربیت: طراحی محیطهای یادگیری براساس بازیها یک ضرورت اساسی

مقدمه: در سالهای اخیر،بازیهای دیجیتالی جایگاه مهمی را در زندگی کودکان و نوجوانان برعهده گرفته است.کودکان سواد دیجیتالی را به طور غیر رسمی و از طریق بازی کردن به دست می آورند ولی مدارس وموسسات آموزشی به این مهم توجه ای مناسب وجدی ننموده اند.طراحی چندرسانه ای ها برای آموزش و تعلیم و تربیت می بایست ترکیبی از قدرتمند ترین ویژگی های آن به شکل تعاملی با موثرترین اصول یادگیری به وسیله فناوری باشد.بررسی سیر تکاملی طراحی بازیهای دیجیتالی یک راه موثر برای تحلیل نقش آن ومشخصات محیطهای یادگیری بازی محور می باشد.هدف از تهیه مقاله مشخص نمودن نقش بسیار حیاتی واثربخش این بازیها درتعلیم وتربیت می باشد. ضمناً به رابطه بازیهای دیجیتالی با حیطه روانی – حرکتی که یکی از حیطه های مربوط به طبقه بندی بنجامین بلوم می باشد،پرداخته می شود. روش اجرا: گردآوری اطلاعات این مقاله به صورت کتابخانه ای وبا استفاده از مقالات و تحقیقات انجام گرفته مختلف در این زمینه می باشد. نتیجه گیری: بازیهای دیجیتالی نقش عمده ای در یادگیری دارند. از این بازیها می توان حتی در پربارکردن یادگیری به شیوه سنتی هم نیز استفاده نمود. پیشنهادات: به معلمان که رکن اصلی در فرایندیاددهی - یادگیری می باشند توصیه می گردد که در ایجاد بستری مناسب جهت هماهنگی دوسویه مقولۀ تعیین جایگاه مناسب برای بحث بازیهای دیجیتالی در آموزش ونیاز یادگیرنده شرایط مناسب را فراهم نمایند.

بازیهای دیجیتالی، یادگیری بازی محور، طراحی آموزشی، حیطه روانی- حرکتی