ارزیابی عملکرد استان های کشور در صید آبزیان

افزایش روزافزون جمعیت، کمبود منابع تولید، محدودیت منابع آب و خاک، شرایط اقلیمی ویژه کشور و از همه مهم¬تر ضرورت تامین امنیت غذایی در چند دهه اخیر موجب گردیده تا توجه جوامع به سمت محصولات آبزی و فرآورده¬های دریایی معطوف گردد. در این میان صیادی یکی از منابع مهم معیشتی ساحل¬نشینان است که از گذشته دور تا کنون بعنوان اصلی¬ترین منبع اشتغال و تغذیه، همواره مورد توجه قرار گرفته و با توسعه فن¬آوری¬ها ، افزایش آگاهی و دانش بشری، صنعت صید و ماهیگیری توسعه و اهميت اقتصادي – اجتماعي آبزیان محرزتر گردیده است. در این بین کشور ایران علی¬رغم بهره¬مندی از ظرفیت‌های عظیم در زمینه صیادی، متاسفانه بدلیل عدم برنامه¬ریزی صحیح و مدیریت هدفمند در بکار¬گیری موثر این فرصت¬ها نتوانسته است به جایگاه مطلوب و در خوری در سطح منطقه¬ای و جهانی دست یابد. بر همین اساس با عنایت به جایگاه ویژه صیادی در افتصاد کشاورزی و ملی، پژوهش حاضر درصدد است تا با در نظرگرفتن میزان صید 63 گونه آبزی (اعم از ماهی و میگو) در آب¬های کشور با رویکردی توصیفی- تحلیلی و بهره¬گیری از تکنیک تاکسونومی عددی و نرم افزارهای Excel, Spss، ضمن سطح¬بندي و سازماندهی فضایی مکان¬های صیادی و همچنبن ارزیابی عملکرد استان¬های کشور در صید آبزیان، نقاط محروم را شناسایی و زمینه برنامه¬ریزي و نیل به توسعه متعادل را فراهم آورد. یافته¬های حاکی از ارزیابی 7 استان سیستان و بلوچستان، هرمزگان، خوزستان، بوشهر، گلستان، گیلان و مازنداران در سال 1390 از لحاظ میزان توسعه در صید آبزیان، مبین این مطلب است که استان¬های هرمزگان و سیستان و بلوچستان با ضریب میانگین 17/0 بسیار توسعه¬یافته و استان¬های بوشهر و خوزستان با میانگین 52/0 در سطح متوسطی از توسعه قرار داشته¬اند. همچنین استان¬های گلستان،گیلان و مازندران با ضریب تقریبی 67/0 از لحاظ صید آبزبان در ردیف مناطق محروم جای گرفته¬اند. نتایج نشان می¬دهد شرایط خاص اقلیمی ایران، نیاز به برنامه¬ریزی دقیق و مدیریت منابع در كشور را لازم و بازنگری اساسی در ساختار فعلی نظام صیادی کشور را الزام¬آور می¬نماید. باید اذعان نمود که متاسفانه عدم بهره¬برداری صحیح از پتانسیل¬ها و عدم توجه برنامه¬ریزان به فرصت¬های بالقوه سرزمینی باعث گردیده تا امروزه استان¬های کشور از لحاظ توسعه صید و صیادی در جرگه مناطق متوسط و محروم قرار گیرند. بررسی حاضر معتقد است تحقق پایداری درامنیت غذایی، بی¬شک مستلزم توجه خاص مسولین امر به مناطق محروم، تجدیدنظر در وضع موجود، برنامه¬ریزی منسجم، تدوین استراتژی¬های هدفمند و مدیریت اثربخش صید جهت بهبود و توسعه عملکرد صیادی در سطح کشور می¬باشد.

عملکرد، استان¬های کشور، صید، آبزیان