ادغام اینترنت اشیا و فناوریهای نوظهور در آموزش و مدیریت مهندسی صنایع، نشاندهنده یک تغییر پارادایمی به سمت صنعت ۴.۰ و فراتر از آن است. این تحقیق بررسی میکند که چگونه فناوریهای پیشرفته، شیوههای آموزشی و رویکردهای مدیریتی را در زمینههای مهندسی صنایع تغییر میدهند. این مطالعه نقش اینترنت اشیا، واقعیت مجازی، هوش مصنوعی، دوقلوهای دیجیتال و رباتیک مشارکتی را در افزایش آموزش عملی، بهبود کارایی فرآیند و پرورش تفکر نوآورانه بررسی میکند. همچنین از طریق تجزیه و تحلیل جامع پیادهسازیها و چارچوبهای آموزشی فعلی، نشان میدهد که محیطهای یادگیری مبتنی بر اینترنت اشیا به طور قابل توجهی مشارکت دانشجویان، قابلیتهای تفکر انتقادی و مهارتهای حل مسئله در دنیای واقعی را بهبود میبخشند. یافتهها نشان میدهد که پلتفرمهای آموزش تولید هوشمند، اثربخشی یادگیری را 25 درصد افزایش میدهند و در عین حال هزینههای عملیاتی را کاهش داده و پروتکلهای ایمنی را افزایش میدهند. علاوه بر این، ادغام این فناوریها، شکاف مهارتی بین آمادگی تحصیلی و الزامات صنعت را برطرف میکند و فارغ التحصیلان را برای چالشهای محیطهای صنعتی مدرن آماده میکند. این تحقیق بر اهمیت رویکردهای میانرشتهای، روشهای یادگیری مشارکتی و یادگیری تجربی عملی در پرورش مهندسان صنایع شایسته تأکید میکند. با این حال، چالشهایی از جمله هزینههای پیادهسازی همچنان موانع مهمی هستند. این مطالعه نتیجه میگیرد که ادغام موفقیتآمیز نیازمند برنامهریزی استراتژیک، همکاری ذینفعان و سازگاری مداوم با پیشرفتهای فناوری است.
کلید واژگان :اینترنت اشیا، مهندسی صنایع، فناوری آموزش، تولید هوشمند، تحول دیجیتال
ارزش ریالی : 500000 ریال
با پرداخت الکترونیک