وطن‌دوستی یا عشق به میهن یکی ازافتخارات انسان در طول تاریخ و جزو مهم‌ترین درون‌مایه‌های اشعار شاعران معاصر عرب و فارسی است. از جملۀ این شاعران، شاعران ملیگراى فلسطینى و ایرانی، ابراهیم طوقان و طاهره صفارزاده هستند که احساس عشق به وطن در جای جاى اشعارشان به‌خوبى آشکار است. شعر این دو شاعر جزئی از شعر مقاومت در جهان است که با نام فلسطین و ایران تجلی می‌یابد. در شعر دو شاعر بن‌مایه‌های مشترکی مانند وطن‌پرستی، آزادی و عدالت‌خواهی، مدح قهرمانان و شهیدان وطن، دعوت به مبارزه در راه وطن و کاشتن بذر امید نسبت به آیندۀ درخشان وطن را می‌توان مشاهده کرد. دو شاعر در بیان عشق خویش به وطن از نمادها و اساطیر برای اشاره به وجود دشمنان و استعمارگران وطنِ خویش بهره گرفته‌اند و با این کار توانستند مردم سرزمین خویش را به پایداری و مقاومت در برابر بیداد حاکمان ظالم زمان برانگیزانند، با این تفاوت که حضور نمادها و اسطوره‌ها در شعر صفارزاده بیشتر و ملموس‌تر از شعر طوقان است. در مقالۀ پیش رو بر آنیم به بررسی مفهوم عشق به وطن در اشعار این دو شاعر بپردازیم و مضامین مشترک سیاسی و اجتماعی مرتبط با میهن‌دوستی در اشعار آن‌ها را به صورت تطبیقی و با ارائۀ شواهد بررسی کنیم.
کلید واژگان :ابراهیم طوقان طاهره صفارزاده ادبیات تطبیقی وطن‌دوستی
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک