بررسی ساختار باغهای کردستان با تاکید بر باغهای شهر سنندج

شاید یکی از اولین اقدامات بشر در عرصه معماری منظر باغ سازی بوده باشد، هنر باغ سازی با تقدم و تأخر زمانی در کشورهایی نظیر ژاپن، ایران، انگلیس، فرانسه و ایتالیا وجود داشته است و در هر یک از این کشورها، این هنر به روش‌ها و شیوه‌های خاص خود انجام می‌گرفته است. در اکثر کتب تاریخی سفرنامه ها و ... از باغهای بی نظیری که در اکثر نقاط کشور ایران ساخته شده اند، سخن به میان آمده است. پادشاهان و حکما با ساخت باغهای خود علاوه بر استفاده از کاربری آنها بعنوان تفریحگاه به نوعی اقتدار و سلابت خود را نشان می دادند و نمود علم مهندسی خود را در معرض دید همگان قرار می دادند. باغ سازی در کردستان به دلیل علاقه مندی والیان کردستان به سبک معماری و باغ سازی آنها رونق و گسترش یافته است. شهر سنندج نیز با توجه به موقعیت ژئوپولتیکی خود و به عنوان شهری تاریخی در ایران از این امر مستثنی نبوده است و وجود باغهای تاریخی آن به اقتباس از معماری کهن ایرانیان که بیشتر مربوط به حکما و والیان این شهر بوده است معرف شخصیت و ساختار ویژه ای است که می توان آنرا نمودی از معماری باغهای کهن ایرانیان دانست. امروزه در این شهر از چندین باغ معروف فقط نام برخی از آنها به جا مانده است ومتاسفانه بسیاری از آنها به دست فراموشی سپرده شده اند. این پژوهش با بهره گیری از روش توصیفی-تحلیلی تاریخی و استناد به منابع کتابخانه ای به معرفی باغهای سنندج و ساختار معماری آنها پرداخته است، مسلما نتایج حاصل از پژوهش می تواند معماران این دیار را در دستیابی به طراحی فضای سبزهای اصولی و کارامد همچون گذشته کمک بنماید.

باغ سازی، سنندج، معماری، ایران