اين مقاله به ارزيابي نقش انباشت تحقيق و توسعه(R&D) داخلي و خارجي (از كانال واردات كالاهاي واسطه اي و سرمايه اي) بر رشد بهره وري كل عوامل توليد (TFP) بخش صنعت اقتصاد ايران طي دوره 1338-1387 مي پردازد. از آنجاكه فعاليت هاي تحقيق و توسعه بخش صنعت ايران نسبت به كشورهاي توسعه يافته ناچيز است، بنابراين مي توان به نقش انباشت تحقيق و توسعه خارجي و سرريزهاي آن بر رشد بهره وري كل عوامل توليد اين بخش متمركز شد. زيرا جذب سرريزهاي تحقيق و توسعه خارجي در كنار توسعه فعاليت هاي تحقيق و توسعه داخلي، زمينه مساعدتري براي ارتقاي بهره وري كل عوامل توليد فراهم مي آورد. نتايج بيانگر آن است كه سرمايه انساني و انباشت سرمايه تحقيق و توسعه خارجي، به ترتيب، داراي بيشترين تاثير مثبت بر رشد بهره وري كل عوامل بخش صنعت هستند. همچنين، اثر متقابل انباشت تحقيق و توسعه خارجي با سرمايه انساني، تاثير مثبت و معناداري بر رشد بهره وري كل عوامل توليد بخش صنعت اقتصاد ايران دارد.
کلید واژگان :بهره وري كل عوامل توليد، بخش صنعت، انباشت تحقيق و توسعه داخلي و خارجي، سرمايه انساني
ارزش ریالی : 1200000 ریال
با پرداخت الکترونیک