پژوهش حاضر با هدف شناسایی موانع و مشکلات پژوهشگری در بین دبیران دبیرستانهای مدارس هوشمند شهر اصفهان به روش توصیفی از نوع پیمایشی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دبیران دبیرستان های هوشمند شهر اصفهان تشکیل داده اند که از میان آنها تعداد 150 دبیر به روش نمونه گیری خوشه ای برای شرکت در پژوهش حاضر انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه محقق ساخته بر اساس پنج محور موانع اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی، سازمانی ، آموزشی و فردی بوده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که موانع دبیران در هر یک از محورهای ذکر شده بیش از حد متوسط بوده است. در بین عوامل پنج گانه موانع اقتصادی بیشترین رتبه و موانع فردی کمترین رتبه را به خود اختصاص داده اند.
